यातस्यास्तनन्तरं दिनकृतो वेषेण रागान्वितः ,
स्वैरं शीतकरः कमलिनीं आलिङ्गितुं योजयन् ।
शीतस्पर्षमवाप्य सम्प्रति-तया युक्ते मुखाम्बोरुहे
हास्येनेव कुमुद्वती-वनितया वैलक्ष्यपाण्डूकृतः

वक्त्रं वनान्ते सरसीरुहाणि ,
भृंगाक्षमालां जगृहुर्जपाय ।
एणीदृशस्तेप्यवलोक्य वेणीं ,
अङ्ग्ं भुजङ्गाधिपतिर्जुगोप

स्वर्णं सुवर्णं दहने स्वदेहं ,
चिक्षेप कान्तिं तव दन्तपंक्तिम् ।
विलोक्य - पूर्णं मणिबीजपूर्णं ,
फलं विदीर्णं ननु दाडिमस्य

वदनममृतरश्मिं पश्य कान्ते तवोर्व्याम्
अनिलतुलनदण्डेनास्य वार्धौ विधाता ।
स्थितमतुलयदिन्दुः खेचरोऽभूल्लघुत्वात्
क्षिपतिच परिपूर्त्यै तस्य तस्य तारा किमेताः